We slapen nog eens lang uit. Het is tenslotte weekend. In de namiddag spelen we 1 tegen allen. Wanneer het plots hevig begint te regenen moeten we ons spel stil leggen.
Ook mede door de voorbereidingen van het feestje van deze avond. U denkt waarschijnlijk ‘alweer feesten…’ Maar dit keer is het van moeten. Het feest is ter ere van klas 7 van vorig schooljaar die blijkbaar heel hoog scoorde op de nationale test. De leerlingen zelf waren niet uitgenodigd, enkel de leerkrachten en medewerkers.
De eerste 3 uren wordt er constant hetzelfde gedaan. Gebed door de priester, toespraak van mama Mungai,gebed van de priester, dansen in een cirkel, toespraak van mama Mungai.
Daarna moet iedereen zichzelf terug voorstellen. Ook wij worden niet gespaard en krijgen de micro in ons handen geduwd.
We brengen het er goed vanaf. Dan worden de leerkrachten een voor een naar voor geroepen. Zij krijgen een cadeautje van de directrice als bedanking voor alles wat ze doen voor de school. Het hele gebeuren moet blijkbaar erg belangrijk zijn want teacher Daniel dringt er voortdurend op aan dat we foto’s moeten nemen. Dit tot ergernis van Maaike en mezelf. Want wij zijn de uitverkorene om de ganse avond in beeld vast te zetten.
Dan is het tijd voor eten.
Op een bord krijgen we rijst, frieten, kip die zo taai was als plastiek, groenten en een banaan.
Het smaakt maar de kip is niet iets te taai waardoor mama Taurino bijna haar tanden verliest. Het bezorgt ons alvast heel veel plezier en we lachen erop les met de 3 andere leerkrachten die bij ons aan tafel zitten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten