Vanmorgen toen Charlotte opstond zag ze dat ons huisje “onder water” stond. De kraan was op een moment dat er geen water was blijven openstaan.
Dit was blijkbaar het teken van God om ons huisje eens volledig onder handen te nemen en een dweiltje te slaan. Met een sopje van Dreft en verschillende douchegels zorgde Maaike ervoor dat het hier terug blonk.
In de namiddag krijgen we plots een telefoontje. Het is Stephen de taxichauffeur. Hij wil voor ons chips and eggs maken.
Na het kopen van de nodige ingrediënten, maken we het eten klaar. De aardappelen worden in schijfjes gesneden en gekookt in olie. De ‘chips’ van hier kan je dus vergelijken met de frietjes van bij ons. Het doet ons terugdenken aan onze Belgische frietjes.
Wanneer de chips gebakken zijn, wordt hierover een soort omelet gegoten.
Het smaakt enorm maar we moeten steken om alles op te eten.
Maaike weet 1 ding en dat is dat haar papa dit heerlijk zou vinden.
Christiaan, begin maar alvast te watertanden want op Maaike’s Tanzaniaanse avond maakt ze dit voor u klaar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten