Isimila staat vandaag op het programma. Dit is een site met gigantische zuilen van stenen die er gekomen zijn door erosie. Op weg naar de bus zien we een heel konvooi met auto’s en politie. Er staan veel mensen langs de weg te kijken dus vermoeden we dat er iets aan de hand is.
We blijven wat kijken en dan zien we plots een wel erg mooie en dure auto passeren. Na rondvraag blijkt het de president van Tanzania te zijn.
Ook al hebben we deze man amper gezien we zijn toch tevreden dat we een glimp van hem hebben kunnen opvangen. Daarna nemen we de bus nemen richting Iringa. We worden er langs de weg gedropt. Gelukkig staat alles mooi aangeduid zodat we na een halfuur gemakkelijk de ingang van de site bereiken. We worden vriendelijk onthaald en we krijgen een korte uitleg over de verschillende soorten stenen en hun functie.
We eten eerst onze picknick op en beginnen daarna aan onze wandeling. Gelukkig is er een gids mee want zelf zouden we de weg nooit gevonden hebben. Het is een prachtige wandeling en we geven onze ogen de kost. Onze gids die geen Engels kan, krijgt het waarschijnlijk wat op zijn heupen van de vele foto’s die we nemen. Wij trekken ons er niets van aan en poseren erop los. Het is een zalige wandeling en vinden het spijtig wanneer deze er na een uur al op zit. Daarna bezoeken we nog het museum wat zeker ook de moeite waard is.
Na een halfuur wandelen zijn we terug aan de plaats waar de bus ons afgezet had.
We hebben heel vlug een dala dala maar als we zien dat deze propvol – in de letterlijke betekenis van het woord – zit, passen we en besluiten wel om nog eventjes te wachten tot de volgende bus.
Het eventjes blijkt iets langer te duren. We proberen verscheidene bussen te stoppen maar op ons stopgebaar zwaaien ze allemaal vriendelijk terug. We besluiten een andere tactiek te zoeken. Met een vertragingsgebaar kunnen we een bus doen stoppen.
Deze zit ook redelijk vol maar na enkele minuten recht te staan wordt ons een plaats aangeboden.
De rit duurt iets langer dan normaal omdat we langs de weg moeten stoppen. Er is een vrachtwagen in de gracht gereden – wat ons niet verbaast met de hoge snelheid die ze hier rijden. Dit zorgt voor een opstopping in het verkeer.
Wanneer we in Mafinga aankomen hebben we alle 3 een onweerstaanbare drang naar Samboessa. Dit is een soort loempia met vlees en ajuin in. Dit vinden we jammer genoeg niet en gaan dan maar voor de chips Mayai. Het is lekker maar ook niet meer.
Moe van het wandelen rusten we nog even uit en nemen daarna terug plaats aan onze bureau om ons Frans spel af te werken- dat hopen we toch tenminste…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten