We staan opnieuw heel vroeg op. Dat onze ogen maar half open kunnen, vergeten we heel vlug wanneer we het park in zijn ochtendglorie zien. Alles ligt er zo rustig en zo mooi bij.
Daarna kan ons geluk niet op wanneer we een prachtige zonsopgang te zien krijgen.
We zijn zo gelukkig!
Na een trip van anderhalf uur komen we terug aan bij de banda’s. We krijgen een uitgebreid ontbijt zodat we er goed tegenaan kunnen.
Vandaag wil Esau ons de mooie stukjes ongerepte natuur van het park tonen.
We krijgen prachtige taferelen te zien en het dringt amper tot ons door dat we dit allemaal live meemaken. We genieten allemaal dubbel zo hard want zoiets maak je wellicht maar één keer mee in je leven.
Om 15 uur verlaten we het park. Het is nog een lange weg terug en Esau wil graag voor het donker uit het park zijn. Onderweg stoppen we bij een souvenirwinkeltje dat wordt uitgebaat door een Belgische die hier sinds enkele jaren woont. We laten ons opnieuw verleiden door de vele prachtige juwelen. Maar het is voor een goed doel. Deze dame maakt vanalles en een deel van de opbrengst gaat naar goede doelen.
Hij brengt ons die avond naar het voorlopige huis van Tony en Ingrid. We zijn uitgenodigd om bij hen te blijven slapen en uitgebreid te vertellen over al onze impressies van de voorbije dagen. Als we het domein oprijden kunnen we onze ogen bijna niet geloven. Het eindeloze zicht en het meer naast het huis doet ons niets anders dan ‘wauw’ uitspreken. Het plan van deze 2 Belgen is om een lodge te maken. Zelf zullen ze dit niet open houden maar van zodra het hele domein klaar is, verkopen ze het. Als je hier niet gelukkig kan worden dan weet ik het ook niet meer …
Ingrid heeft voor ons een echt Belgische spaghetti klaar gemaakt en smaken heeft het gedaan. Aan het kampvuur praten we nog wat na.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten