Woensdag 20 januari

Onze eerste nacht in ons minihuisje verliep heel goed. Het slapen met 3 in 2 bedden verliep zelfs heel vlot. We mochten uitslapen wat natuurlijk betekende dat er al lang geen ontbijt meer was. Met een hongergevoel brengen we een bezoek aan de headteacher. Hij verwelkomt ons en legt wat meer uit over de school en hoe alles in zijn werk gaat. Daarna is het teatime – de speeltijd van bij ons- waar we alle leraars ontmoeten. Iedereen is erg vriendelijk en we zijn er meer dan welkom. Ook krijgen we een kopje thee en een overheerlijk stuk brood. Het brood wordt op school gemaakt en we weten nu al dit stukje brood onze lekkerste maaltijd van de dag zal worden.
In Tanzania kennen ze namelijk geen variatie wat eten betreft. Ofwel krijgen we rijst ofwel een soort pap van maïs en meel. Dit met bonen of een bepaald soort groente die hier typisch is. Na 5 dagen dit soort eten verlangen we nu al terug naar mama’s lekkere kost.
Om niet teveel te moeten denken aan het lekkere eten van thuis, besluiten we om naar ‘het dorp’ te gaan. Overal zijn winkeltjes die vanalles en nog wat verkopen. We kopen een emmer, een spiegel en heel wat eten zoals pasta, tomatensaus, cola koekjes, groeten en vooral veel water en fruit. We liggen voor dit alles aan een kleine 20 euro. Ook laten we een Afrikaans kleed op maat maken. Dit wordt blijkbaar erg geapprecieerd en is nodig om naar de kerk te gaan. Zaterdag mogen we er om, we zijn benieuwd.
Na een rondleiding in de school ontmoeten we Daniel – de academic teacher. Hij maakt voor ons het lessenrooster op. We staan in voor de lessen Frans, Engels en sport in het 5e, 6e en 7e jaar. Aan de jongere kinderen geven we tussen 19u30 en 20u30 ‘entertainment’. Dit houdt in dat we samen met hen knutselen, spelletjes spelen, dansen, muziek maken ….
Vanavond is voor ons al een eerste test. Daniel komt ons halen en zegt dat hij ons wil voorstellen aan de kinderen. Dit doet hij en laat ons dan alleen. We besluiten om enkele kleine spelletjes te spelen waaronder zakdoekje leggen maar dan een variant ervan.
Op het deuntje van ‘mama sé, mama saka boumba heupwiegen de leerlingen erop los. Ze genieten er duidelijk van. We voelen ons echt 3 sterren. Alle aandacht die we van de leerlingen krijgen is onbeschrijfelijk! Iedereen lacht naar ons en wil ons aanraken. De glimlach van de leerlingen doet ons echt smelten.