Onze eerste lesdag verloopt redelijk vlot. De leerkrachten hebben er heel wat vertrouwen in en laten ons de hele tijd alleen. We denken dat ze in ons al afgestuurde leerkrachten zien en laten ons daarom zoveel alleen. Af en toe komen ze kijken en met een goedkeurende glimlach verdwijnen ze even vlug als ze zijn gekomen.
Op de menu van deze middag staat aardappelen met ei. Het is wat droog maar alles is beter dan rijst met bonen.
Voor de rest van de dag bereiden we onze lessen voor.
Wanneer we ’s avonds onze activiteit willen geven, horen we plots ‘teacher teacher a snake’.
Maaike en mezelf zetten het op een gillen en een lopen. Charlotte daarentegen blijft heel rustig en wanneer ze de slang dood ziet liggen roept ze ‘Je moet niet bang zijn, het is maar een kleintje’. Maaike en ik zijn er helemaal niet gerust in want teacher Ruth weet ons te vertellen dat er hier wel meerdere slangen aanwezig zijn. Met een klein hartje spelen we bingo met de leerlingen.
Plots krijgt Maaike een telefoontje uit België. Het is haar vriendje die ons meedeelt dat een vliegtuig van Ethiopian airlines is neergestort in de Middellandse Oceaan en dat er geen overlevenden zijn.
We zijn helemaal van de kaart als we het nieuws horen. Gelukkig zitten we hier nog even en moeten we niet onmiddellijk terug met het vliegtuig. Maar wanneer iemand zich geroepen voelt om ons te komen halen met de boot is hij of zij meer dan welkom.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
hallo,
BeantwoordenVerwijderengoed Charlotte, 't is maar een kleine slang. zo ken ik je !
groeten aan alle beesten groot en klein
ps : let erop dat jullie voldoende eten
We kunnen altijd iets met de boot forceren natuurlijk ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk vind het super om te lezen dat alles zo goed gaat daar! Hier in België zijn we er weer in gevlogen op z'n KHBO's: twee uur uitleg gehad over ingroeistage en de daarbij horende taken. Als je nog niet depri was, dan ben je het ondertussen wel geworden. Prijs julliezelf gelukkig dat jullie daar in het zonnige Tanzania zijn! Wat wel fijn is, is dat de sneeuwklassen de studenten dichter bij elkaar hebben gebracht. Je voelt zo dat iedereen elkaar beter kent en zich ook socialer opstelt. Toch was het pas vandaag dat we zwart op wit zagen hoeveel studenten er weg zijn. Tijdens het middageten was er die lege plek aan tafel die ons deed beseffen dat Maaiketje (en natuurlijk Ruth en Charlotte ook) nu echt wel weg is (zijn)!
Maandag starten de keuzemodules... 'k Ben eens benieuwd!
Vrijdag zijn we trouwens naar Gent geweest naar studio Globo waar we een nagemaakt guatimalees dorpje bezochten en opdrachten uitvoerden. Steffi en ik waren de meiden en moesten oa. de was doen (met een authentieke pompbak!) en ook de graven kuisen en versieren (!). Deze week werken we rond de module ICOMOVO waardoor het vaak over andere culturen gaat. Ik kan haast niet anders dan heel veel aan jullie te denken! Btw: die bonen met rijst waarover jullie het hebben, komen blijkbaar in Guatimala ook voor!
Amuseer jullie daar nog meiden en blijf vooral die goddelijke jurkjes aantrekken! Ze zorgen hier aan de andere kant van de wereld voor enige hilariteit ;-)
Groetjes, An-Sofie
Hey Maaike en co,
BeantwoordenVerwijderenEventjes het blog niet bekeken en er staat heel wat nieuws op zeg!
Zo te lezen beleven jullie van alles en nog wat. De kledij past perfect bij jullie,hm,hm De mis is toch wel meegenomen en klinkt als een zinvolle vrijetijdsbesteding, blijven gaan zou ik zeggen.
Geniet van het lesgeven en leer ze maar veel bij.
Zaterdag zijn we naar Gent geweest en iets gaan eten met de twee studenten. Veel tijd had Simon niet, daar ze met hun groepswerk bezig zijn. Maar het was best gezellig!!
Zo nu thuis nog wat opruimen en dan naar de Bevertjes. O ja, bijna vergeten: groeten vanuit de Bevertjes. En in de voetbalcantine wordt er ook naar jou gevraagd.
Vele groeten Grret en co
Vele groeten vanuit Oostveld. Greet en co