Dinsdag 19 januari

6u15 het gerinkel van onze gsm doet ons wakker schudden. We moeten vroeg op want vandaag vertrekken we met de bus naar Mafinga. Om 7 uur worden we opgehaald door 2 vrienden van Huruma. Zij brengen ons met pak en zak naar het busstation.
Het is er heel erg druk. Iedereen lonkt ons en wil dat we hun bus nemen. We horen overal het woord ‘mzungu’ wat ‘blanke’ betekent. Ze zien in ons een wandelende geldboom en proberen ons allerlei te verkopen. We kopen wel wat drank en koekjes om onze 11uur durende busrit te doorstaan. Het lijkt een eeuwigheid maar dat is het niet. De schoonheid die we onderweg te zien krijgen doet ons de tijd vergeten. Het mag gezegd worden Tanzania is een mooi land!
Onderweg zien we ook onze eerste Afrikaanse dieren te zien. In volgorde passeren de giraffen, olifanten, zebra’s buffels, antilopen en zelfs een aapje. Soms zet of pikt de bus mensen op. Op die momenten spurten een bende mensen onze bus tegemoet. Ze willen ons vanalles verkopen gaande van nootjes tot kapstokken van 2 meter.
Wanneer we eindelijk aankomen in Mafinga is het donker, koud en regent het. Dit is echt een domper op de feestvreugde. We voelen ons terug in België en onze blije gezichten van daarnet veranderen nu als sneeuw voor de zon. Vrienden van Huruma pikken ons op aan een centraal punt en brengen ons naar de school. Eenmaal we binnen in huis zijn, verbetert ons humeur er niet op. De mensen geven een ongeïnteresseerde indruk. Ook mama Mungai, de directrice van de school was helemaal niet de typische vriendelijke Afrikaanse die we ons hadden voorgesteld integendeel. Na een maaltijd – voor de verandering bonen met rijst – worden we naar ons ‘verblijfje’ geleid. Het ziet er ongezellig uit, er hangt een geurtje en we moeten met 3 in 2 bedden slapen. De kamer, badkamer en keuken zijn vuil en stoffig. We dachten “Moeten we hier werkelijk 3 maand blijven?” We spreken onszelf moed in en besluiten om er het beste van te maken. Met wat muziek op de achtergrond legen we de valiezen en richten we de kamer wat in. Het ziet er plots veel gezelliger uit en we voelen ons ook al veel beter. Met een glimlach gaan we slapen en hopen dat we de eerste nacht overleven.